واژه |
معنی واژه |
واژه |
معنی واژه |
سینه مالان |
سینه خیز |
قرص |
هر چیز گِرد |
گَرد |
غبار |
غلت می خورد |
می غلتید |
باره |
اسب |
نیم مُرده |
در حال مرگ |
نهان |
پنهان |
تر |
خیس |
تاریک شب |
شبِ تاریک |
فروغ |
نور، پرتو |
خوناب |
خون آمیخته با آب |
شفق |
سرخی غروب خورشید |
مژگان |
مژه های چشم |
دیده |
چشم |
برق |
درخشش، درخشندگی |
پولاد |
فولاد |
رستاخیز |
قیامت، محشر |
چنگیز |
فرماندۀ سپاه مغول |
بدان |
با آن |
عافیت سوز |
نابودکننده، کُشنده |
انبوه |
شلوغی |
دیده |
چشم |
می غلتید |
می چرخید |
گِران |
سنگین، عظیم |
ژرف |
گُود، عمیق |
بی پهنا |
وسیع، گسترده |
رخسار |
صورت، چهره |
خیال |
گُمان، اندیشه |
سیماب گون |
به رنگ جیوه، جیوه ای |
سیماب |
جیوه |
زره پوش |
جنگجو |
کمان گیر |
تیرانداز |
غولان |
مغولان |
اهریمن |
شیطان، در اینجا مغولان |
اِستاد |
مخفّف ایستاد |
رهاند |
نجات داد |
خُرد |
کوچک |
خُود |
کلاه خود، کلاه جنگی |
شبی را تا شبی |
در طول یک روز |
بی پایاب |
بی گذر، عمیق |
چو |
وقتی که |
چو |
مانندِ |
گِرد بر گِرد گرفتن |
محاصره کردن |
بادپا |
اسب تندرو |
این سان |
این گونه |
باید |
لازم است |
افسر |
تاج و کلاه پادشاهان |
رفته |
از بین رفته، کشته شده |
حکیمی را |
از حکیمی |
نامور |
نامی، مشهور، معروف |
عزّ و جل |
عزیز و بزرگ است |
برومند |
بارآور، میوه دار |
حکمت |
دلیل، مصلحت |
هر درختی را ثمره |
ثمرۀ هر درختی |
سرو را |
برای سرو |
دجله |
نام رودی در عراق |
کریم |
بخشنده |
مُلک |
پادشاهی، بزرگی، عظمت |
مَنِه |
فعل نهی از نهادن، نبند |
||
پاس |
پاسداری، حراست، نگهبانی |
||
گردی زعفران رنگ |
نور طلایی رنگ غروب خورشید |
||
خرگه |
خرگاه، خیمه به ویژه خیمۀ بزرگ |
||
نیش |
نوک هر چیز نوک تیز مانند سوزن و خنجر |
||
دریا |
در متن درس رود بزرگ مانند دریای نیل |
||
دمار از کسی کشیدن |
دمار از کسی برآوردن؛ کنایه از نابود کردن کسی |